της νύχτας αδερφός

Της νύχτας αδερφός

Στίχοι και μουσική: Στεριανός Καρατζοβάλης

 

Σβήνει η μέρα της το φως

κι εγώ της νύχτας αδερφός

σκιά στου ορίζοντα τη ράχη

βαριά είναι η ανάσα μου στου έρωτα τη μάχη

 

Της μέρας ώρες βαρετές

στιγμές της νύχτας αρεστές

σκιά στης κάμαρης τον τοίχο

λαχταρισμένη μου αγκαλιά μες στων φιλιών τον ήχο

 

Χρόνια κρατούσες μυστικό

σε παραθύρι σκοτεινό

γλυκιά της προσμονής η αύρα

το ξαναμμένο σου κορμί  και των χειλιών τη λαύρα

 

Σιγά ψιθύρισες στο αυτί

πότε θα έρθει η στιγμή

έξω από το  όνειρο να βγούμε

να περπατήσουμε μαζί  κρυφά να μη γελούμε

να περπατήσουμε αγκαλιά σιγά να μη μιλούμε

η Κοντέσα (η ζωή πάει πάντα μπροστά)

Η Κοντέσα

Στίχοι και Μουσική : Στεριανός Καρατζοβάλης

 

Η ζωή πάει πάντα μπροστά

 

Περπατώντας στην πόλη ένα μπαρ συναντώ

που το λεν η «Κοντέσα»

δυο γυναίκες στην πόρτα μου χαμογελούν

και μου λεν έλα μέσα.

Και ξεχνώ τη ζωή και τα πλήθη των ανέργων

μια ματιά στη μικρή λίγος καπνός των νέγρων.

 

Και σκυφτός μπρος τον πάγκο μία μπύρα ζητώ

σε κανένα δεν μιλάω.

Με τα μάτια κλειστά και τη σκέψη βουβή

στον καθένα γελάω.

Και ξεχνώ τη ζωή και τα πλήθη των ανέργων

μια ματιά στη μικρή λίγος καπνός των νέγρων.

 

Τα μεσάνυχτα φύγαν και αγκαλιά μια μικρή

μες στο πάρκο κοιμάμαι

κι όλα στριφογυρίζουν το μυαλό μου χτυπούν

και το χτες δεν θυμάμαι.

Και ξεχνώ τη ζωή και τα πλήθη των ανέργων

μια ματιά στη μικρή λίγος καπνός των νέγρων.

 

Το πρωί σαν ξυπνάω πρώτος πελάτης εγώ

στο μαγαζί της Μαίρης

Ένα κόκκινο φως δυο κρεβάτια κι η Μαίρη

πες μου εσύ αν την ξέρεις.

Και ξεχνώ τη ζωή και τα πλήθη των ανέργων

μια ματιά στη μικρή λίγος καπνός των νέγρων 

Ιούνης μήνας το θυμάμαι

Am

Πάει κι αυτό το καλοκαίρι τρίτο είναι ετούτο στη σειρά.

                                   G                                    Am

Τρία χρόνια είμαι μονάχος τρία χρόνια είσαι σκιά.

Am G Am

G                            Am

Ιούνης μήνας το θυμάμαι.

G                            Am

Βράδυ φεγγάρι ξαστεριά,

Am                          G

εμένα είχες προσκεφάλι

                              Am

κι εγώ σε είχα αγκαλιά.

Am

Ψάχνω ρωτώ φίλους γνωστούς κι αγνώστους, μήπως σε είδαν πουθενά.

                                       G                                      Am

Άννα τους λέω πως σε λένε και ήσουν τότε δέκα επτά.

 

Am G Am

G                                    Am

Σεπτέμβρης μήνας το θυμάμαι

G                            Am

βράδυ αγέρας παγωνιά,

Am                              G

με χαιρετούσες με φιλούσες

                                Am

σ΄ είχα γεμίσει με φιλιά.

Am                          G

κι Ιούνης μήνας το θυμάμαι.

Am                             G

Βράδυ φεγγάρι ξαστεριά,

Am                          Em

εμένα είχες προσκεφάλι

G7                           Am

κι εγώ σε είχα αγκαλιά.

 

              Στοίχοι και μουσική : Στεριανός Καρατζοβάλης

των ποιητών τα όνειρα (l)

των ποιητών τα όνειρα

Των ποιητών τα όνειρα

 

Μέσα στου Άθω τις μονές και σε αρχαίους τόπους

στου Πλήθωνα τις εμμονές και σε αγίων λόγους.

Ψάχνεις να βρεις ταυτότητα στων ποιητών τα όνειρα (Δις)

 

Οι ανθισμένες πικροδάφνες στους δρόμους είσαι

στις ανθισμένες τις αυλές τα γιασεμιά  ναι είσαι

είσαι ο ήλιος ο καυτός κι η θάλασσα η γαλάζια

πατρίδα μου χαμένη, πατρίδα  μαγεμένη

 

Μες’ στις παλιές τις εκκλησιές, στης ιστορίας το ψέμα

και στου Ολύμπου τις θεές, στου Όθωνα το στέμμα

Ψάχνεις να βρεις ταυτότητα στων ποιητών τα όνειρα (Δις)

 

Τα λευκασμένα σύννεφα στον ουρανό είσαι

του πεύκου και της λεμονιάς η μυρουδιά ναι είσαι

είσαι ένα βότσαλο λευκό σε ανθισμένο κύμα

πατρίδα μου χαμένη, πατρίδα  αλλοπαρμένη

 

Στο νου σου να χεις μη χαθείς, της Αριάδνης νήμα

για μάρμαρα να αιτηθείς, που τα έβαλες σε μνήμα

Ψάχνεις να βρεις ταυτότητα στων ποιητών τα όνειρα (Δις)

 

Οι ανθισμένες πικροδάφνες στους δρόμους είσαι

στις ανθισμένες τις αυλές τα γιασεμιά  ναι είσαι

είσαι ο ήλιος ο καυτός κι η θάλασσα η γαλάζια

πατρίδα μου χαμένη, πατρίδα  μαγεμένη.

 

Στίχοι και μουσική: Στεριανός Καρατζοβάλης  03/11/2016

η δική μου θάλασσα (C#m)

Η δική μου Θάλασσα

         Η δική μου θάλασσα

Άσπρα πουλιά στον Όλυμπο 

καράβια  στον Θερμαϊκό

στο Δέλτα ρήξαν άγκυρα  

είναι μακριά τα πέλαγα.

Εφοπλιστάδες  λογιστές 

έμποροι και πραματευτές

γράφουν ταξίδια στα χαρτιά 

μα δεν θα νοιώσουν την χαρά

Ίντια και Αμέρικα

 

Βαρκούλες στο Θερμαϊκό 

στο δέλτα κολυμπάνε

μαύρα πουλιά στον Κίσσαβο 

με σίδερα πετάνε.

Πέφτουνε και τσακίζουνε 

τα νιάτα που τα τρέχουν

οι κλαροφόροι στρατηγοί 

σχέδια κάνουν στο χαρτί

Ρωσία και Αμερική

 

Όλες οι λίμνες το ποθούν 

θάλασσες αν ποτές  γενούν

μόνο η δική μου θάλασσα 

έγινε λίμνη άνασσα 

Κι από μαζεύει τα νερά 

από  του χάρτη τα βουνά

της δύσης της ανατολής 

της καλοκαιρινής βροχής.

Της δύσης της ανατολής

Άσπρα πουλιά στον Όλυμπο  

Βαρκούλες στο Θερμαϊκό 

Στίχοι και μουσική: Στεριανός Καρατζοβάλης  08/05/2017

Φωτεινή (live στα Βράσταμα)

Από την εκδήλωση 

"ΒΡΑΣΤΑΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ" 

τον Δεκέμβριο του 2019

Φωτεινή Αχ Φωτεινή η φλόγα αυτή στα ελιόμαυρα σου μάτια του έρωτα μου διαλεχτή μ’ έκανες δυο κομμάτια Τα νιάτα μου τα πλάνεψε η φλόγα των ματιών σου και το μυαλό μου σάλεψε στο σχήμα των χειλιών σου Αχ Φωτεινή τα μάτια μου, σου ‘παν όσα τα χείλη να σου τα πουν δεν τόλμησαν και μείναμε δυο φίλοι Σου ‘παν τα βράδια πως ριγώ στα είκοσι δυο μου χρόνια κάτω απ' το παραθύρι σου με κρύο και με χιόνια Αχ Φωτεινή τα χείλη σου που άλλος τα φιλάει σαν ζωγραφιά σε πίνακα που στην καρδιά πονάει και ο ζωγράφος σου έβαλε στο μάγουλο ελίτσα η ομορφιά σου να χαθεί και η ζήλια απ' τα κορίτσια μα εσύ έγινες πιο όμορφη και κάνεις τα καπρίτσια Στίχοι – μουσική Στεριανός Καρατζοβάλης

Αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω

Όταν η αγάπη γίνεται διαβατήριο ζωής……

Αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω

Ήρθες σαν πρώτη άνοιξη ήρθες σαν πρώτη νιότη

σαν πίστη σαν κατάνυξη σαν τη  χαρά την πρώτη

Αν έμαθα να περπατώ ήταν για να συναντηθούμε

κι αν έμαθα για να μιλώ ήταν τα χείλη  μου να πούνε

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω είσαι και γη και ουρανός

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω της μέρας μου είσαι το φως

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω αν δεν σε βλέπω είμαι τυφλός

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω είσαι και γη και ουρανός

 

Το άγγιγμα σου  η ματιά σου σταγόνα πρωινής βροχής

η ζεστασιά της αγκαλιάς σου σαν διαβατήριο ζωής

Αν έμαθα να περπατώ ήταν για να συναντηθούμε

κι αν έμαθα για να μιλώ ήταν τα χείλη  μου να πούνε

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω είσαι και γη και ουρανός

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω της μέρας μου είσαι το φως

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω αν δεν σε βλέπω είμαι τυφλός

αν δεν υπάρχεις δεν υπάρχω είσαι και γη και ουρανός

στίχοι και μουσική

Στεριανός Καρατζοβάλης

Περνούν τα χρόνια

                               περνούν τα χρόνια

    

περνούν τα χρόνια

Περνούν τα χρόνια

Περνούν τα χρόνια περνούν οι μέρες

πληγές αφήνουν  σαν από σφαίρες

Γυρίζεις πίσω και προσκυνάς

το άγιο χώμα που βλαστημάς

Κερί ανάβεις κι ας μη πιστεύεις

θαύμα που ψάχνεις στιγμές που κλέβεις

 

Απομακραίνεις σιωπάς και φεύγεις

Κι ότι πονάει το αποφεύγεις

Για  όσα  μισούσες αδιαφορείς

κι όσα αγαπούσες αραθυμείς

Σπαθιά από ξύλο εχθρούς νικούσαν

έρωτες λάγνοι σε ξενυχτούσαν

 

Μονάχα  στάχτη έχει απομείνει

από της νιότης σου το καμίνι

Γυρίζεις πίσω και προσκυνάς

το άγιο χώμα που βλαστημάς

Κερί ανάβεις κι ας μη πιστεύεις

θαύμα που ψάχνεις στιγμές που κλέβεις

 

στίχοι και μουσική : Στεριανός Καρατζοβάλης